HARROBIAREN ALDARRIA

[xaguzar]

Eup!

Saiatu naiz esteka bat paratzen eta ez det lortzerik izan, beraz ahalenginduko naiz kazeta bateko albistean zetorrena azaltzen.

Kontua da badagola bolo-bolo dabilen bideo bat non salatzen baita gaur egungo arraunaren munduan kluben arteko dagon arrakala, gero ta handiagoa, fitxaketak direla eta. Garai bateko sarma, ontzi bakoitzak bere herriarekiko lotura estua zuelarik, diruaren sarrerarekin galtzen ari dala. Modelo ezberdinak daude eta ez dira guztiak baldintza berberekin lehiatzen; batzuk harrobia zaindu dute ta bertze batzuk biderik motzena aukeratu dute, babesle inportanteen eskutik arraularirik onenak erakartzea.

[xaguzar]

Eup!

Puntu honetan hainbat gauza argitu behar dira.

Lehenik eta behin 2003. urtetik honera sortu diren liga ezberdinetan kupoak erabiltzen dirala, baiña Kontxako estropadan edota Espainia zein Euskadiko txapelketan eskifaiak osatzean, harrobikoen kopuruari dagokionez, mugarik ez dagoela.

Gaur egun, Ligan gutxieneko batzuk ezarrita daude: uretaratzen den ontzi bakoitzean gutxienez 5-7 arraunlari "propioak" egon behar dira. 5 badira, bostak harrobikoak behar dira izan; 6 propio izatekotan, 4 harrobikoekin aritu behar; eta 7 badira, 3 harrobikoak izatearekin nahikoa. Beraz, herriko hiru mutil sartuta nahiko izan daiteke herri baten ontzia lehiatu dadin.

Azaldu beharrean gaude "harrobikoa" arraunlari bat dela klub horretan hasi edota 3 urte eman dituena formazioan klub horren azpiko kategorietan. "Propio" da 3 urte jarraian eman dituen arraunlari bat.

Bada, aldarrikatzen dana da, aspaldiko sarma eta lehia orekatuago bat errekuperatze aldera, ontzi guztien diren 14 arraunlarien artean, propioen kopurua 10 izan dadila. Aipatu bideoan, adimen artifizialean eindakoa, azpimarratzen da klub gehiago direla harrobian oinarritzen direnak, bertzeak baiño. Hauek, boteretsuenek, euren legea ezartzen diete gehiengoari eta hauek dirua suposatzen duen arrakala handia onartzen dute.

Kluben gorabehera batzuk hortik datoz, dirua joan eta etorri egiten baita; galdetu diezaieten Kantabriako klubei! Baiña Euskal Herrian ere gertatu izan dira: klub batean dirua barra-barra sartzen danean goraiño joan eta hagitz emaizak onak eskuratu; eta enpresen dirua, edozer dela-eta, bukatzen danean, klubak maila galdu eta arraunlariak handik ateratzen dira diru-sari hobeagoak bertze ontzi batean lortzearren.

[xaguzar]

Eup!

Gaur argitaratzera eman dute kazeta batean, Ligako araudia olinpiadak jokatzen diren urteetan soilik alda daitekeela (Paris'24), hurrengo urtean eragina eukiko lukeena. Erran nahi da harrobikoen kopurua igo edota bertzelako aldaketak gauzatu ahal izateko, goiz jota, datorren urtean erabakiko litzakeela eta 2025an indarrean sartuko liratekeela.

Aldaketak burutzeko bazkideen bi herenak (12tik zortzi) ados jarri behar dira, ez da nonbait aski gehiengo sinplea.

[mitxelo]

Au izan daiteke bideoa?

https://youtu.be/_lR3aBE0m-k

[xaguzar]

Eup!

Au izan daiteke bideoa?

https://youtu.be/_lR3aBE0m-k

Bai. Nik ez takit paratzen
Mila esker!

[xaguzar]

Eup!

Aritu naiz irakurtzen honetaz ziharduen artikulu bat non galdetu baitie hainbat elkarteko ordezkariei. Agerian geatu dana, bertze behin, aurrez aurre dauden bi modeloen lehia da; argitze aldera: harrobian oin eiten duena, zenbait fitxaketa duen arren, alde batetikanen, eta bertzean fitxaketak egiten duenarena, harrobiko arraunlariak izateari ukatu gabe.

Baiña ene uste apalean kinka larrian dagoena arrauna bera da, kirola. Ez da, edo nik behintzet ez det horrela ikusten, aberatsen eta txiroen klase-borroka klasikoa, ez, ez ta hori kezkatzen nauena, baizik eta kirolaren beraren patua.

Arraunaren munduak ikusmin handia irabazten den momentuan bertan, azpian, oinak lokatzetan sartuta dauzka. Gero ta arraunlari gutxi daude eta hau ARC2n agerian geratu da aurten 7 klub bertzerik eon ez diralakotz. Beti gogorra ta latza izandu dan kirola da, bai, baiña baditu bertze faktore batzuk bere aurka jokatzen dutenak: jaiotze tasaren beherakada ailegatu zaio. Hemen ez da futbolean bezala gertautzen, etorkinak hutsuneak betetzen ari diralarik, ez ta gutxiago ere! Zenbat marokiar, ekuatoriar edota peruarrak ikusi dituzute arraunean? Futbolean asko, ontzietan nik ez det bat ere ikusi (beltza batzuk bai, senegaldarrak akaso, baiña bi asko jota).

Garai batean bazeon langabezi tasa handiagoak, gaur ostera, lanik ez duenak ikasi eiten du, astean 6 egun tostetan jarduteko astia, zeinek dauka? Hau ere aintzat hartzekoa da.

Honek ez du aterabide erraza, neurriak hartu eta asmatu beharra dago etorkizunean kirol honen distiraz gozatu nahi badegu. Lehenik eta behin gazteak erakarri behar dituzte, eta gero, mantentze aldera, ahalgindu beharko dira, oztopoak saihetsiz eta baldintzak hobeagoak emaiten. Zentzu horretan, noski, asko lagunduko luke gaur egun kluben artean daon arrakala handia ixten joatea -hor harrobiko edota propioen kopuruen goranzko doiketa bat aproposa izan liteke, pastela gutxi batzuen artean soilik geatu ez dadila, alegia-.

Baina ni ausartuko nintzake bertze proposamen bat mahagaineratzera: egutegiaren aldaketa. Nik gertutikanen dakit nolako dan arraunlarien edota kirol honen inguruan jardun dutenaren bizimodua, senideek pairatzen dutena, eskatzen dizkien sakrifizioak. Behar bada guzti horrek gazteak aldentzen ditu, akaso horregatik askok etsi eiten dute. Familientzako neurri on bat izan liteke denboraldia lehenago bukatzea, azken estropada "olinpiada" izan bedi, Kontxakoa azken estropada. Gehienek abuztuan bukatuko lukete, sailkatze estropadarekin. Denboraldia luzatuko lukete bakarrik Kontxan aritu baharrekoek, "zigor" goxoa. Aurten ARCko bi taldeak lehenago hasi dira, ACTkoak pare bat aste beranduago. Soilik lehenago bukatzeak, irailearen hasieratik atsedena edo oporrak hartu ahal izatea, nik uste det arraunlariak, beren bikoteak, semealabek edota gurasoek ideia estimuan hartuko luketela.

Zer edo zer egin beharra dago, eta agi danez araudian aldaketak egiteko datorren urtean egin litezke 2025ean indarrean sar daitezen. Ezin dira askoz gehiago berandatu, kirol honen etorkizuna ahalbidetuko bada, erabakiak oraintxe hasi behar dira hartzen.

[xaguzar]

Eup!

Aldaketa txiki bat (edo ez hain txikia): badirudi harrobikoen kopurua handituko dala, gaurko 3tik 5 izatera pasatzean, 2026eko denboraldian.

Erraten da Urdaibai eta Zierbena ez bertzeak ados jarri dirala eta kupoa igotzearen alde agertu dirala. Galiziako biek, Gipuzkoako guztiek (Donostiarrak aste honetan onartu du) eta ACTko bertze hiru bizkaitarrek, hamar guztira, ontzat ematen dute aldaketa.

[xaguzar]

Eup!

Bada bai, gauzatu ein da, ACTren asanbladak onartu du aldaketa: 2025ean ontzian 7 arraunlari propio* sartuz gero, 4 harrobikoak beharko lirateke izan (oain arte 3 ziran), eta 2026etatik aitzinera 5.

Neurri honekin harrobia lantzen dutenei laguntzen zaie eta -espero dezagun-, Euskolabel Liga orekatuago bat euki genezakeen.

(*) 3 urte erreskadan eraman, ala 4 urte kanpoan pasa ta gero klubera itzuliko litzatekeen arraunlaria.

[xaguzar]

Eup!

Gaur arraunaren uretan murgilduta honekin topo ein det:

"Todos coincidimos en la necesidad de trabajar la cantera pero lo cierto es que cada vez salen menos remeros. Los clubes cuentan con muchas fichas en categorías inferiores pero el problema surge cuando hay que dar el salto a categoría senior. Muchos jóvenes no quieren hipotecar las vacaciones de verano entrenando y remando. La situación es complicada y hay que buscar soluciones a la falta de relevo generacional”.

Lutxanako prestatzailearen hitzak dira eta bat eiten dute bete-betean lerrootatik aldarrikatzen ari naizen ideiarekin: etorkizuna irabazi nahi badegu gazteei lagundu behar diegu, oztopoak kentzen saitu, bidea urratuz eta egoera samurtuz. Egutegia aurreratuta, Kontxako banderarekin amaitu eta Ligak abuztuan itxiz. Iraila osoa eukiko lukete udako oporraldiaz gozatzeko. Dirua hobeto banatu beharra dago, ARC2n hasten dira seniorrera salto eiten duten gazte asko, eta klubek erraztasun eta laguntza gehiago behar dute gazte horiei aukerak ematearren.

[xaguzar]

Eup!

Honetan sakondu nahi det.

Creo que las asociaciones del remo son plenamente conscientes del problema, porque los clubes conviven con esa realidad: no hay relevo generacional. Sí, cada vez más jóvenes se acercan a los clubes, pero muy pocos siguen en las tostas al abandonar la categoría juvenil. Hace falta reaccionar, algo ha de cambiar, porque todo alrededor está cambiando, y si no te adaptas desapareces.

Por lo general, la gran mayoría de los remeros no viven del remo. En realidad, llegados a una edad, los estudios o el trabajo no pueden compatibilizarse con el esfuerzo y dedicación que exige el deporte. Las tripulaciones están envejeciendo, porque son pocos los jóvenes que encuentran las condiciones o el tiempo necesario para entrenar y competir.

Pagar más es complicado, si acaso repartir mejor, pero ante todo, yo creo que hay que dar "facilidades" a los jóvenes y debo incidir una vez más en la conciliación. Sigo pensando que el calendario de competiciones debería adelantarse al menos un par de semanas. Obtener algo de verano, un descanso que coincida con el periodo vacacional más extendido, que facilite el disfrute de los remeros con sus familias o amistades.

No veo qué problema hay en empezar a competir a finales de mayo/principios de junio. Acabar con la disputa de la bandera de la Kontxa en septiembre, a la que solo los clubes clasificados deberían esperar, permitiría que la gran mayoría dispusieran de descanso y vacaciones desde finales de agosto. Seguro que los remeros y sus familias verían con buenos ojos ese adelanto y tal vez no fueran disuadidos de seguir remando una vez llegados a categoria senior.

[mitxelo]

Telebistak agintzen du tamalez. Neri kupoen gaia egokia iruditze zait. Orain dela 20 urte arraunlariak dira gehienak. Urdaibai ta Zierbena dira ez daudenak ados. Ze kasualidadea harrobia lantzen ez duten ta fitxaketa gehien egiten duten taldeak direla.. Nola da posible Bermeo bezelako herri handi batean arraunlaririk ez ateratzea? Gazteek ze esango dute ba.. "zergatik hasiko naiz arraunean kanpotar bat ekarri ta gañera dirua ematen badio ta ni herritarra izanda ez.."

Gai interesgarria harrobiarena..

[xaguzar]

Eup!

Bai, Mitxelo, harrobiaren kontua funtsezkoa da baiña ez da faktore bakarra. Kirol honek patu beltza du aldaketa sakonak ein ezean, birmoldaketa garrantzitsu bat eiten ez badute.

Arazorik nagusiena da, ene ustez, exijentzia haundia duen kirola dala eta arraunlariei etzaiela konpentsatzen. Egun aunitz, ordu aunitz, esfurtzu handia, sufrimendu gogorra, eta "saria"? gutxi batzuentzat! Gehituiozu horri...

* Jaiotze tasa apala izaki gero ta gazte gutxiago daudela, eta etorkinak, bertze kiroletan ezpezala, ez dira hurbiltzen.
* Lana edota Ikasketak eta kirol hau ez dira erraz uztartzen. Jende aunitzek eiten du lana turnoka, eta badira ikastera kanpora jun behar direnak.
* Telebistaren dirua hobeto banatu beharko litzake. Oain nesken arraunak indarra hartu du eta ez da samurra klub batentzat bizpahiru ontzi uretan eukitzea. Begira Hondarribia, ACT, ARC eta Euskotren Ligan daude. Zierbenak? Urdaibaik? Zenbat ontzi ARC 2n? Eta ez dezagun ahantzi maila hau seniorrera pasatzen diren gazteentzako aproposena danik.
* Egutegia: makina bat aldiz erran ein det: bi astebete aurreratuta, uda geratuko litzaieke arraunlariei euren familiekin oporretaz gozatzeko. Kontxo! Has daitezen maiatzaren bukaera aldean ala ekainaren aurreneko astebukaeran eta Kontxako banderarekin amaitu (bakarrik aritu behar diren 8 klubentzat). Ez egin are deserosoagoa arrauna, animatu behar dituzuetela gazteak!

Honek hausnarketa sakon bat eskatzen du. Ondo deritzot harrobiari kupoak aldatzen bide emateari, baiña ez da nahikoa.

[mitxelo]

Esaten da kirol au maitatu edo gorrotatzen duzula. Nik ere turnoka egiten ddt lan eta arraun egin nuen urtetan konpajinatu nituen.
Nik uste mentalidade kontua dela. Goi mailan aritu (TKE) edo afizioz aritu (KAE)

Baiña ezin duzu eskatu klubek 2 traineru izatea ze herri txiki bateko klubak nahiko lan izaten dute traiñerua uretatzearekin

[xaguzar]

Eup!

Jakina, kirolean mentalitatea ezinbertzekoa da, are gehiago hain gogorra danean. Baiña.horrek eztu erran nahi segitu behar degunik betiko bidetikanen, hortik amildegira goazelakotz, gogotsu, bai, baiña erortzera. Nik uste det aldatu behar dala, garaiz dabiltzala, errealitatearen begietara begira jarri eta kirol honen praktika ahalbidetu, gero ta zailago baita, eta hau ezta nik erraiten detelakotz, ikusten hasiak gera.

Ta ez, okerragoa da, kirol hau maitasunaz ala aihergatasunaz hartzen da, gorrotoa balitz sikiera...